سوالات زیادی در ارتباط با مصرف گوگرد در کشت سیب زمینی مطرح میشود که در این مقاله به همه آنها پاسخ داده خواهد شد.
قبل از هرچیزی باید بدانید گوگرد جزو عناصر غذایی پرمصرف ثانویه محسوب میشود بطوریکه امروزه آن را چهارمین ماده غذایی پرمصرف در نظر میگیرند. این عنصر علاوه بر تامین نیاز غذایی گیاه، باعث افزایش مقاومت و کنترل بسیاری از بیماریها و آفات در سیب زمینی میشود. بخشی از گوگرد مورد نیاز از منابع طبیعی هوا و خاک تامین میشود اما بخش دیگر را باید با استفاده از منابع مناسب کودی گوگرد تامین کرد.
تاثیر استفاده از گوگرد در کشت سیب زمینی
گوگرد نقش مهمی در بسیاری از فرآیندهای سلولی داشته و به عنوان یک ماده غذایی باعث افزایش عملکرد و کیفیت محصول سیب زمینی میشود.
این کود باعث افزایش ماده خشک، وزن مخصوص و محتوای نشاسته در غدههای سیب زمینی میشود. بطورکلی فواید مصرف گوگرد در تولید سیب زمینی بصورت زیر است:
- افزایش ماده خشک و وزن مخصوص غدهها
- افزایش کیفیت سیب زمینی مثل افزایش نشاسته
- افزایش مقاومت سیب زمینی در برابر بیماری اسکب (جرب)
- کاهش میزان آلودگی به شانکر و شوره سیاه سیب زمینی
گوگرد علاوه بر مصرف توسط گیاه، باعث اسیدی شدن محیط ریشه و افزایش حلالیت و جذب دیگر عناصر غذایی مثل فسفر و ریزمغذیها در محیط ریشه میشود. اما به خاطر داشته باشید که برای تنظیم pH کلی خاک نیازمند حجم زیادی از گوگرد هستیم و با دزهای معمول، تغییری در pH کل خاک حاصل نمیشود.
علائم کمبود گوگرد در سیب زمینی شبیه علائم کمبود نیتروژن است، بنابراین تشخیص آن از روی علائم ظاهری کاری دشوار است. کمبود این عنصر باعث کاهش سبزینگی برگ میشود.
کوددهی گوگرد بخصوص در خاکهای شنی و با مواد آلی کم که حاصلخیزی کمتری دارند، توصیه بیشتری میشود. کودهای گوگردی معمولا بصورت گوگرد عنصری (S) خالص و یا سولفاته مصرف میشوند. سولفات براحتی جذب گیاه میشود اما مستعد شستشو است و باید دقت کافی در زمان مصرف آنها داشت.
مقدار مصرف گوگرد در کشت سیب زمینی
در مقاله مقایسه انواع گوگرد اشاره کردیم که فرم قابل جذب گوگرد برای گیاه سولفات (SO₄-2) است و هرفرمی غیر از این استفاده شود، نیازمند فعالیتهای میکروبی داخل خاک است تا درنهایت به سولفات تبدیل شده و جذب گیاه شود.
برای تبدیل گوگرد عنصری به فرم قابل جذب یعنی سولفات حضور رطوبت، دما و فعالیت باکتریهای اکسید کننده گوگرد در خاک الزامی است و این فرآیند زمان بر است. البته اگر در کنار گوگرد خالص از کود باکتری تیوباسیلوس استفاده شود این زمان بصورت چشمگیری کاهش پیدا میکند.
یکی از سوالاتی که در این زمینه مطرح میشود این است که برای سیب زمینی درهکتار چه مقدار گوگرد مصرف کنیم؟
توجه شود که برای همه شرایط و همه مناطق نمیتوان نسخه عمومی تجویز کرد. اینجا تنها بحث تغذیهای گوگرد مطرح نیست، بسته به شرایط ازجمله pH خاک، میزان عملکرد و بافت خاک میزان مصرف متفاوت خواهد بود.
بصورت عمومی مصرف حدود 100 تا 150 کیلوگرم گوگرد خالص گرانول در هکتار به همراه باکتریهای اکسیدکننده آن مثل تیوباسیلوسها برای تامین نیاز تغذیهای و کنترل بیماریها توصیه میشود. اگر بحث اصلاح خاک و تنظیم pH هم بود، میزان مصرف بالاتر خواهد بود.
از محاسبهگر آنلاین برای محاسبه مقدار گوگرد برای تنظیم pH خاک استفاده کنید.
کودهای سولفاته نیز بخشی از گوگرد خاک را تامین میکنند. مثل کودهای سولفات پتاسیم سنگی و یا سولفات پتاسیم پودری (سولوپتاس) که در کشت سیب زمینی مصرف میشوند.
علاوهبراین میتوان از کودهای گوگردی مایع بصورت تزریق به سیستمهای آبیاری در طول رشد غدهها نیز استفاده کرد.
علاوه برمصرف خاکی، محلول پاشی گوگرد در طول فصل رشد تاثیر مثبتی بر کنترل بیماری اسکب (جرب) دارد. برای اینکار میتوان از انواع گوگرد مایع برای سیب زمینی استفاده کرد.
زمان مناسب مصرف گوگرد در کشت سیب زمینی
بهترین زمان مصرف گوگرد در سیب زمینی، موقع کاشت بصورت خاک مصرف است. در این زمان از گوگرد گرانول با خلوص بالای 80 درصد استفاده شود. علاوهبراین در طول فصل نیز میتوان از گوگردهای مایع استفاده کرد.
اگر در مورد این مقاله و مصرف گوگرد در کشت سیب زمینی سوال، نظر و تجربهای دارید با ما و سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
منابع
The Importance of Nutrient Management for Potato Production Part I Plant Nutrition and Yield (2019)